Терроризм яке аз хатарҳои ҷиддии ҷаҳонӣ мебошад, ки суботи ҷомеа ва амнияти шаҳрвандонро зери таҳдид қарор медиҳад. Ҷавонон яке аз гурӯҳҳои осебпазир ҳастанд, ки метавонанд ба доми гурӯҳҳои ифротгаро афтида, ба фаъолияти террористӣ ҷалб шаванд. Аз ин рӯ, пешгирии терроризм дар байни ҷавонон масъалаи муҳим ва тақозои ҷомеаи муосир мебошад. Яке аз сабабҳои асосии гароиши ҷавонон ба терроризм ин надоштани маърифати сиёсӣ – ҳуқуқӣ аст.
Ҷавононе, ки дар бораи ҳуқуқҳои худ ва сохтори сиёсӣ маълумоти кофӣ надоранд, метавонанд ба осони фирефтаи таблиғоти ифротгароён гарданд. Омили дигар бошад, фишорҳои равонӣ – эҳсосӣ, доштани мушкилоти шахсӣ, ноумедӣ аз зиндагӣ ва эҳсоси нобаробарӣ метавонанд боис шавад, ки ҷавонон ба доми ифротгароён афтанд.
Мушоҳидаҳо бозгӯи он аст, ки рушди босуръати техника ва технологияи муосир ҷавононро ба руҳияи ҷавонон таъсирҳои мусбӣ ва манфии худро мерасонанд. Таъсири муҳити иҷтимоӣ – интернет, воситаи ахбори омма, шабакаҳои иҷтимоӣ ва монанди инҳо метавонанд ҳамчун манбаъи таблиғи ақидаҳои ифротгаро истифода шаванд. Аз ин рӯ, мо, омӯзгоронро зарур аст, ки роҳҳои пешгирии терроризмро миёни ҷавонон роҳандозӣ намуда, ташкили барномаҳои маърифатиро дар мактабҳо, коллеҷҳо ва муассисаҳои олӣ барои пешгирии хатари ифротгароӣ бо як масъулияти баланд амалӣ кунем.
Инчунин, масъулини соҳаи динро зарур аст, ки омӯзиши таълимоти дурусти динӣ ва ҳуқуқӣ, ки ба зеҳни ҷавонон таъсири мусбат мерасонанд, бо таъсиси гуруҳҳои кори корҳои фаҳмондадиҳиро ба миён гузоранд. Илова ба ин, Вазорати меҳнат муҳоҷират ва шуғли аҳолӣ дар ҳамбастагӣ бо муассисаҳои таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбӣ, роҳандозии ҷойҳои нави корӣ ва дастгирии соҳибкорони ҷавонро ба назар гирифта, пешниҳоди барномаҳои омӯзишӣ ва рушди малакаҳои ҷавононро пайваста дар маҳалҳо рӯнамоӣ намоянд. Бояд қайд кард, ки дар ҳамаи муассисаҳои таълимӣ тарзи омӯзиш ва истифода бурдани шабакаҳои интернетӣ дар доираи имконият омӯхта мешавад. Ба ин нигоҳ накарда, бояд бо истифода аз мутахассисони соҳа назорати муҳити иттилоотӣ, танзими истифодаи шабакаҳои иҷтимоӣ ва ошкор кардани манбаҳои таблиғоти экстремистӣ ва баланд бардоштани саводи расонаӣ байни ҷавонон гузаронида шавад, то тавонанд маълумоти саҳеҳро аз иттилооти сохта фарқ кунанд.
Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон яке аз ниҳодҳои калидӣ дар рушди ҷавонон ва пешгирии шомилшавии онҳо ба гуруҳҳои ифротгаро ба шумор меравад. Ин ниҳод бо роҳандозии барномаҳо ва чорабиниҳои гуногун барои баланд бардоштани маърифати ҷавонон, таҳкими ҳисси ватандӯстӣ ва тарзи ҳаёти солим саҳми назаррас дорад. Масъулини ин ниҳодро зарур аст, ки маълумот дар бораи шомил шудани ҷавонон ба гурӯҳҳои ифротӣ вобаста ба минтақаҳои осебпазирро муайян намуда, ташкили семинарҳо, конфронсҳо ва вохӯриҳо бо намояндагони ниҳодҳои давлатӣ ва мутахассисони соҳа барои огоҳсозии ҷавонон аз хатари терроризм ва экстремизм дар ҷамоату деҳотҳои маҳал ҷоннок намоянд.
Мавриди зикр аст, ки терроризм хатари ҷиддиест, ки метавонад ояндаи ҷавононро зери хатар гузорад. Барои пешгирии он ҳамкории ҳамаҷонибаи давлат, ҷомеа, муассисаҳои таълимӣ ва оила муҳим мебошад. Танҳо бо таъмини имкониятҳои рушд, маърифати дуруст ва муҳити солим метавон ҷавононро аз хатари терроризму гуруҳҳои ифротӣ ҳифз кард.
Дар паёмади ҷангу низоъ, мухолифатҳои мусаллаҳона, қатлу куштори одамони бегуноҳ ба инсоният танҳо бадбахтиву рӯзи сахт меорад. Аз ин лиҳоз, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон чунин таъкид доштанд: “Мо даҳшати ҷанги шаҳрвандии солҳои 90 – уми асри гузаштаро, ки душманони миллати тоҷик ба сари мо таҳмил карда буданд, ҳаргиз фаромӯш намекунем ва бо итминон изҳор медорем, ки мардуми мо дигар ба доми фиреби душманону бадхоҳони миллат, ки то ҳанӯз аз ҳадафҳои ғаразноки худ даст накашидаанд, гирифтор намешаванд.”
Пас, бо назардошти чунин таъкидҳои саривақтии Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мо, омӯзгоронро мебояд, хатари чунин гурӯҳҳои ифротгароро ба насли наврасу ҷавон фаҳмонда, барои пешгирии онҳо аз чунин таҳдидҳои замони муосир ҳама тадбирҳои лозимаро татбиқ намоем.
Зоир ҒАФУРӢ, номзади илмҳои филологӣ, дотсент, директори Коллеҷи омӯзгории ба номи Хосият Махсумоваи ДДОТ ба номи С.Айнӣ
